เดอะโพ บ้านน้อยกลางป่าสน

เที่ยวไหมครับ เดอะโพ บ้านน้อยกลางป่าสน

ไปอยู่กับคนแปลกหน้า เก็บผักในป่า มาทำกับข้าวกินกัน ตกดึกล้อมรอบกองไฟ ตั้งใจฟังเพลง

เป็นทริปที่บรรยายออกมาเพียงตัวหนังสือคงไม่พอเราว่าเดอะโพเป็นบ้านที่เลือกคนอาศัย แล้วก็เป็นแรงบันดาลใจที่ดีมากๆ สำหรับคนที่อยากไปหาอะไรที่มันได้มากกว่า สถานที่ท่องเที่ยว

บ้านหลังนี้จะไม่ได้เปิดทุกวันค่ะ จะไปพักได้ 2 แบบ

1.ร่วมกิจกรรมที่ทางบ้านจัด คอยตามได้ในเพจ

2.รวมตัวกันมา ตั้งแต่ 10 -15 คน แล้วช่วยกันออกแบบกิจกรรม

เด๊อะโพจะมี 2 หลัง หลังใหญ่อยู่ในหมู่บ้านและหลังเล็กอยู่ที่นาข้าว

หลังใหญ่แบ่งเป็นห้องผู้หญิงและชายหรือจะนอนรวมกันก็ได้มีไฟฟ้า มีระเบียงทำกิจกรรม- ห้องน้ำธรรมดาไม่มีชักโครก – มีเครื่องทำน้ำอุ่น 2 เครื่อง- มีอาหารให้วันละ 3 มื้อ

หลังเล็กอยู่ที่นาข้าว ไม่มีไฟฟ้า ก็ต้องใช้เทียนไขและฟืนแทนไฟฟ้า มีห้องน้ำชักโครกราดสองห้องครับ น้ำต้องช่วยกันตักนะในกรณีที่น้ำหมดถัง แต่ตรงนี้มี4Gเน่อ ดาวสวย แมลงร้องชัด อยู่เหนือนาขั้นบันได – ไม่มีไฟฟ้าใช้ฟืน เทียนและไฟฉาย- ห้องน้ำชักโครกราด 2 ห้อง – ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น – ต้องช่วยกันไปตักน้ำ- มีอาหารให้วันละ 3 มื้อ

ทั้งนี้ทุกคนในคืนนั้นหรือกิจกรรมนั้นต้องตกลงกันว่าจะเลือกนอนหลังไหนไม่แยกนอนค่ะ ค่าใช้จ่ายแล้วแต่กิจกรรมนั้นๆ… แต่โดยปกติแล้วขั้นต่ำอยู่ที่ 1,000 บาท ต่อคนต่อคืนรวมอาหาร 3 มื้อและกิจกรรมทุกอย่าง

รายละเอียดการเดินทางถ้าไม่มีรถส่วนตัว

มีรถประจำทางจากเชียงใหม่ 160฿

– หน้าบ้านเลย ขึ้นที่คิวรถช้างเผือกเชียงใหม่ บอกว่าลงบ้านพาตี่ทองดีได้เลยคิวแรก . 09.00 น.คิวที่สอง 11.00 น.ใช้เวลาราว 3-4 ชั่วโมง แล้วแต่คนขับและอากาศ มีพักกินข้าวที่ อ.สะเมิง 20 นาที

*แต่ส่วนใหญ่พี่คลีเจ้าของบ้านจะเหมารถให้ขึ้นไปพร้อมกันค่ะ

กิจกรรมที่ว่ามีอะไรบ้าง?ตามฤดูกาลเลยค่ะ เช่น เดินป่า เก็บของป่า ทำนา เล่นโคลน ขับรถเล่น พาไปดูทะเลหมอก พาเที่ยวแถวๆอ.กัลยาฯ….กลางคืนก็ล้อมกองไฟกัน บางทีก็มีงานดนตรี

เราเคยไปมา 2 รอบ รอบแรกไปเพราะอยากไปฟังวรินทร์แบบสดๆ (เจ้าของเพลงดอกไม้ในใจฉัน) หลังจากหลงรักเสียงใน YouTube มาสักพักแต่รอบนี้เรากลับไปเพราะบ้านหลังนี่แหละ มีคนจองเข้าไปเยอะมากๆ เพราะมีทั้งวรินทร์และเขียนไข ขอบคุณเจ้าของบ้านที่อนุญาตให้เราไป 55555

พิกัด : เด๊อะโพ อ.กัลยา จ.เชียงใหม่

จองที่พักได้ที่ >>> Thepoe – เด๊อะโพ

เริ่มต้นการเดินทางด้วยเจ้ารถเหลือง ปกติถ้าไปแบบเวลาที่บ้านจัดกิจกรรม พี่คลีเจ้าของบ้านจะติดต่อเหมารถให้ขึ้นไปพร้อมกันค่ะ พี่เขาจะช่วยออก 1000 นึง ที่เหลือก็หารกัน

แต่เราเช่ารถไป เพราะไปเที่ยวที่อื่นมาก่อนด้วย ไปถึงก็เย็นๆ ก็ไปเจอกันที่ป่าสน

กิจกรรมแรกเลยพอมาถึง ร่วมด้วยช่วยกันเก็บขยะ 555555

แล้วก็มาช่วยกันก่อกองไฟ ก่อนฟ้าจะมึด

บรรยากาศเขียวๆ ร้องเพลง นั่งล้อมรอบกองไฟ เนี่ยแหละเสน่ห์ของเด๊อะโพ

ได้มาใช้ชีวิตแบบไม่ต้องกังวลอะไร ไม่ต้องเล่นโทรศัพท์ ไม่ต้องทำงานนั่งแบบนี้คือดีมากๆ

มีช่วงนึงที่เราไป WAT ที่เมกา ช่วงนั้นเราแบบคิดถึงบ้านมากๆ พยายามเปิดหาเพลงไทยที่ไม่แมสฟัง แล้วดันไปเจอเพลงนึงเข้า

ชื่อเพลง “ถ้าเป็นพระจันทร์จะรอไหม”

เราแบบหลงรักเสียงของนักร้องคนนั้นมากๆ ก็เลยไปหาฟังเพลงอื่นที่มีชื่อวรินทร์เป็นคนร้อง ยิงฟังยิ่งหลง

จนได้กลับมาไทย เห็นว่าจะมีไปร้องเพลงที่เทศกาลดนตรีคนขี้เกียจที่เด๊อะโพ เราก็เราจองไปอย่างไว

จนทำให้เราได้มาเจอบ้านหลังนี้

หลงรักทั้งตัวจริง ทั้งบ้าน ขอบคุณที่อย่างที่ทำให้ได้มาเจอเลยย ดูน้อยลง

พอฟ้าเริ่มมึด ฟังเพลงกันสักพัก เราก็กลับมาที่บ้านใหญ่กินข้าวรอบกองไฟกันอีกเช่นเคย ได้พูดคุยกับแต่ละคน ว่ามาจากไหนกัน ใครทำอะไรยังไง ได้เพื่อนใหม่กับมาเพียบเลย